Υπάρχουν κάτι εικόνες που τις κουβαλάμε συνέχεια μέσα μας. Καθένας έχει τις δικές του. Έρχονται από βαθιά, από παλιές μνήμες, άλλοτε πολύ ζωντανές, άλλοτεξεθωριασμένες. Μπορεί να ξέρουμε πώς και γιατί γεννήθηκαν, μπορεί και όχι. Τις βρίσκουμε όμως μπροστά μας, με κάθε αφορμή, σε ανύποπτες στιγμές, και δεν μπορούμε να τις αγνοήσουμε.

Στη ζωγραφική του Ανάργυρου Πασχάλη, η εικόνα του αιωρούμενου ανθρώπου-σχοινοβάτη επανέρχεται επίμονα, σαν μοτίβο που αναδύεται από βαθιά ριζωμένες μνήμες ή απλώς σαν σύμβολο. Ασφαλώς λειτουργεί σε πολλά επίπεδα. Είναι ταυτόχρονα μια μεταφορά και μια εικαστική άσκηση, που παίρνει διάφορες μορφές και οδηγεί σε νέες ζωγραφικές διατυπώσεις.

Στα πρόσφατα έργα του, ο αιωρούμενος άνθρωπος εξακολουθεί να περιφέρεται αναζητώντας τις ισορροπίες του στο χώρο. Οι διαδρομές του χαράσσουν άξονες που διαμορφώνουν πολλαπλές σχέσεις με το περιβάλλον μέσα στο οποίο κινείται, ακόμα και όταν η φιγούρα του δεν είναι άμεσα ορατή. Από έργο σε έργο, ο ζωγράφος δημιουργεί τη μυθολογία του, τη δική του «πραγματικότητα», που μοιάζει , μερικές φορές, δυσπρόσιτη, σαν τα απόμακρα νησιά που ζωγραφίζει πάνω στη γραμμή του ορίζοντα.

Η ευθύβολη καθαρότητα των σχημάτων, χωρίς ασάφειες ή περιττά στολίδια,τονίζει την αμεσότητα και την ειλικρίνεια μια αφήγησης, που παραπέμπει μάλλον σε υπαρξιακές , παρά σε μεταφυσικές αναζητήσεις. Ίσως γι΄αυτό τα θέματα του γίνονται οικεία, παρόλο που δεν περιγράφουν τρέχουσες καθημερινές καταστάσεις, τουλάχιστον εκ πρώτης όψεως. Η ζωγραφική έχει την δυνατότητα, με τα δικά της μέσα, με τη δύναμη του χρώματος και της γραμμής, να εκφράζει συναισθήματα κοινά σε όλους, που συνδέονται με την αγωνία της ανθρώπινης ψυχής διαχρονικά.

Έτσι, δεν είναι δύσκολο να δει κανείς οτι τα έργα του Ανάργυρου Πασχάλη,ενώ πηγάζουν από τις δικές του προσωπικές ανησυχίες, αφορούν και το δικό μας παρόν, ίσως ίσως και το μετά.

Γιάννης Βαλαβανίδης

Ζωγράφος

Ομότιμος Καθηγητής ΑΣΚΤ

Την Τρίτη 9 Απριλίου 2013 στις 8.00 μ.μ. εγκαινιάζεται

η έκθεση ζωγραφικής

του

Ανάργυρου Πασχάλη

Μέσα απο τη νέα του δουλειά ο Ανάργυρος Πασχάλης μας φέρνει αντιμέτωπους με εικόνες απο παλιές μνήμες που έρχονται απο βαθιά και που κουβαλάμε συνέχεια μέσα μας. Άλλοτε πολύ ζωντανές, άλλοτε ξεθωριασμένες. Μπορεί να ξέρουμε πως και γιατί γεννήθηκαν, μπορεί και όχι. Τις βρίσκουμε όμως μπροστά μας, με κάθε αφορμή, σε ανύποπτες στιγμές, και δεν μπορούμε να τις αγνοήσουμε.

Ταυτόχρονα, στη θεματογραφία του επανέρχεται η εικόνα του αιωρούμενου ανθρώπου -σχοινοβάτη, ο οποίος εξακολουθεί να περιφέρεται αναζητώντας τις ισορροπίες του στο χώρο, σαν μοτίβο που αναδύεται απο βαθιά ριζωμένες μνήμες ή απλώς σαν σύμβολο. Οι διαδρομές του χαράσσουν άξονες που οργανώνουν τη σύνθεση και διαμορφώνουν πολλαπλές σχέσεις με το περιβάλλον μέσα στο οποίο κινείται, ακόμα κι όταν η φιγούρα του δεν είναι άμεσα ορατή. Από έργο σε έργο, ο ζωγράφος δημιουργεί τη μυθολογία του, τη δική του “πραγματικότητα” που μοιάζει, μερικές φορές δυσπρόσιτη, σαν τα απόμακρα νησιά που ζωγραφίζει πάνω στη γραμμή του ορίζοντα.

Η ευθύβολη καθαρότητα των σχημάτων, χωρίς ασάφειες ή περιττά στολίδια, τονίζει την αμεσότητα και την ειλικρίνεια μιας αφήγησης, που παραπέμπει μάλλον σε υπαρξιακές, παρά σε μεταφυσικές αναζητήσεις. Ίσως για αυτό τα θέματά του γίνονται οικεία, παρόλο που δεν περιγράφουν τρέχουσες καθημερινές καταστάσεις, τουλάχιστον εκ πρώτης όψεως. Η ζωγραφική έχει τη δυνατότητα, με τα δικά της μέσα, με τη δύναμη του χρώματος και της γραμμής, να εκφράζει συναισθήματα κοινά σε όλους, που συνδέονται με την αγωνία της ανθρώπινης ψυχής διαχρονικά.

Έτσι δεν είναι δύσκολο να δει κανείς ότι τα έργα του Ανάργυρου Πασχάλη, ενώ πηγάζουν από τις δικές του προσωπικές ανησυχίες, αφορούν και το δικό μας παρόν, ίσως και το μετά.

Την έκθεση συνοδεύει κατάλογος με κείμενο του Γιάννη Βαλαβανίδη ζωγράφου και Ομότιμου Καθηγητή της ΑΣΚΤ.

Διάρκεια έκθεσης: 9 Απριλίου έως 11 Μαϊου 2013