Τοπία ανάγλυφα του προσωπικού

Το τοπίο ήταν ο καταλύτης. Για την απελευθέρωση του καλλιτέχνη της Δύσης από τα ασφυκτικά δεσμά της πιστής μίμησης της φύσης. Που λειτουργούσε επί αιώνες ως απαραίτητο σκηνικό του κεντρικού -ιστορικού, θρησκευτικό- θέματος ή του πορτραίτου που είχε παραγγείλει ο χρηματοδότης του.

Έγινε από το μέσα του 19ου αιώνα και μετά, με την ανατροπή που επέφερε η εξέλιξη των θετικών επιστημών, της ιατρικής και της ψυχανάλυσης στη θέαση του κόσμου, ο τόπος όπου οι δημιουργοί μπορούσαν να αναπτύξουν μια τέχνη, απαλλαγμένη από τις επιταγές της θρησκευτικής και πολιτικής εξουσίας. Να διαλύσουν τα καθορισμένα από τη ψευδαισθητική, αναγεννησιακή προοπτική σχήματα με παχιές, μικρές πινελιές καθαρών χρωμάτων που ενώνονταν στον αμφιβληστροειδή χιτώνα τού ματιού, με μικρές, επίπεδες επιφάνειες και ορμητικές, σύμφωνα με τα συναισθήματα τους, κηλίδες.

Ο ζωγράφος Ανάργυρος Πασχάλης βαδίζει πάνω στα αχνάρια των σκαπανέων της μοντέρνας τοπιογραφίας. Πλάθει το ζωγραφικό του χώρο με φόρμες κερματισμένες σαν τις ράχες των βουνών και τις απόκρημνες ακτές των ακρογιαλιών, με φόρμες ρευστές μετέωρων όντων και κτηρίων σαν εκείνες της ποιητικής έκφρασης του γερμανικού εξπρεσιονισμού και του αφηρημένου αμερικανικού εξπρεσιονισμού. Τον βάφει με τις πολύτροπες τονικότητες του γαλάζιου και του πράσινου της Μεσογείου αλλά και με τις γκριζωπές αποχρώσεις της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης. Τού δίδει βάθος με εγκάθετες κλίμακες που θυμίζουν το σκαρί μιας βάρκας ή τις τεντωμένες χορδές μιας κιθάρας και με τις απαλές και έντονες αλλεπάλληλες διαστρωματώσεις των διαφορετικών οριζόντων του. Και του προσδίδει υφή με την ανάμειξη διαφορετικών υλικών όπως ο στόκος, το χαρτί, η άμμος.

Τοποθετεί μέσα στους εξωπραγματικό εκτεταμένους κορμούς των δένδρων πλάσματα που μοιάζουν με το κλαριά τους και μέσα στους βράχους και στα πετρώματα μορφές λαξεμένες σαν τις κοφτερές χαραγματιές τους. Αφήνει φιγούρες άυλες και αβαρείς να αιωρούνται πίσω οπό τις διασταυρώσεις των κορυφογραμμών, να ακροβατούν σαν αερικό στο κενό.

Οδηγεί το θεατή του από τις ποτισμένες με άπλετες φως ζώνες του οικείου στις σκοτεινές σκιές του ανοίκειου κι από το αστραφτερά λευκό πατρικό του στις ομιχλώδεις και επικλινείς προσόψεις των σπιτιών που κάποτε επισκέφτηκε.

Δημιουργεί έτσι μέσα από την ανάγνωση της φύσης, τις διάφανες και ομιχλώδεις πτυχές της, τις στρογγυλές κυρτώσεις της και τις αιχμηρές γωνίες της, το προσωπικό του ανάγλυφο του τοπίου.

Λήδα Καζαντζάκη

Ιστορικός τέχνης

Την Tρίτη 15 Οκτωβρίου 2019 στις 7.30 μ.μ. εγκαινιάζεται

η έκθεση ζωγραφικής

“Τοπία ανάγλυφα του προσωπικού”

του

Ανάργυρου Πασχάλη

Στην Αίθουσα Τέχνης Αθηνών παρουσιάζει τη νέα του δουλειά την Τρίτη 15 Οκτωβρίου 2019 ο ζωγράφος Ανάργυρος Πασχάλης. Στην έκθεση θα παρουσιασθεί μια σειρά από λάδια σε καμβά στα οποία ο ζωγράφος βαδίζει πάνω στα αχνάρια των σκαπανέων της μοντέρνας τοπιογραφίας.

Πλάθει το ζωγραφικό του χώρο με φόρμες κερματισμένες σαν τις ράχες των βουνών και τις απόκρημνες ακτές των ακρογιαλιών, με φόρμες ρευστές μετέωρων όντων και κτηρίων σαν εκείνες της ποιητικής έκφρασης του γερμανικού εξπρεσιονισμού και του αφηρημένου αμερικανικού εξπρεσιονισμού. Τον βάφει με τις πολύτροπες τονικότητες του γαλάζιου και του πράσινου της Μεσογείου αλλά και με τις γκριζωπές αποχρώσεις της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης. Τού δίδει βάθος με εγκάθετες κλίμακες που θυμίζουν το σκαρί μιας βάρκας ή τις τεντωμένες χορδές μιας κιθάρας και με τις απαλές και έντονες αλλεπάλληλες διαστρωματώσεις των αφαιρετικών οριζόντων του. Και του προσδίδει υφή με την ανάμειξη διαφορετικών υλικών όπως ο στόκος, το χαρτί, και η άμμος.

Τοποθετεί μέσα στους εξωπραγματικά εκτεταμένους κορμούς των δένδρων πλάσματα που μοιάζουν με τα κλαριά τους και μέσα στους βράχους και στα πετρώματα μορφές λαξεμένες σαν τις κοφτερές χαραγματιές τους. Αφήνει φιγούρες άυλες και αβαρείς να αιωρούνται πίσω από τις διασταυρώσεις των κορυφογραμμών, να ακροβατούν σαν αερικά στο κενό . Οδηγεί το θεατή του από το ποτισμένες με άπλετες φως ζώνες του οικείου στις σκοτεινές σκιές του ανοίκειου, το αστραφτερά λευκό πατρικό του στις ομιχλώδεις και επικλινείς προσόψεις των σπιτιών που κάποτε επισκέφτηκε.

Δημιουργεί έτσι μέσα από την ανάγνωση της φύσης, τις διάφανες και ομιχλώδεις ζώνες της, τις στρογγυλές κυρτώσεις της και τις αιχμηρές γωνίες της το προσωπικό του ανάγλυφο του τοπίου.

Η έκθεση συνοδεύεται από το κείμενο της ιστορικού της τέχνης Λήδας Καζαντζάκη στο οποίο βασίζεται και το δελτίο τύπου.

Διάρκεια έκθεσης 15 Οκτωβρίου – 2 Νοεμβρίου 2019