Παρακαλώ κάντε κλικ εδώ

Είναι χαρά για τον δάσκαλο να βλέπει μόλις αποφοιτήσαντες μαθητές του να τολμούν να πάρουν την ευθύνη των έργων τους και να τα δείχνουνε σε Αθηναϊκη γκαλερή. Θεωρώ ότι η δημόσια έκθεση του έργου μας, είναι η μόνη που βοηθά να δούμε, όσο γίνεται, πιο αντικειμενικά τη δουλειά μας και να προχωρήσουμε. Αποφοιτώντας ένας νέος καλλιτέχνης ήδη έχει κατακτήσει ένα σοβαρό επίπεδο γνώσης των ζητημάτων της δουλειάς του, καθώς επίσης έχει κάνει κάποιες βασικές επιλόγες. Αυτές έχει ανάγκη να δοκιμαστούν από τις ματιές και τα σχόλια του κοινού, να ζυμωθούν μέσα του. Μια διαδικασία που βοηθά να αναπτύσσουμε και να βαθύνουμε στη δουλειά μας.

Οι περισσότερες απο τις ζωγραφιές που παρουσιάζει ο Χάρης Περιορέλλης στην Αίθουσα Τέχνης Αθηνών, αποτελούσαν μέρος της διπλωματικής του εργασίας. Η προσπάθεια να ζωγραφίσει μια κραυγή δεν έιναι καθόλου εύκολη δουλεία. Δούλεψε με υπευθυνότητα τόλμώντας διατυπώσεις και λύσεις. Έτσι το πρώτο βήμα έγινε. Ο δρόμος που διάλεξε είναι δύσκολος αλλά και ενδιαφέρον και συμπαραστεκόμαστε στην προσπάθειά του.

Χρόνης Μπότσογλου

ζωγράφος

Την Τρίτη 3 Φεβρουαρίου του 2009 στις 8.00 μ.μ. εγκαινιάζεται

η έκθεση ζωγραφικής

«Βουβές κραυγές»

του

Χάρη Περιορέλλη

Η Αίθουσα Τέχνης Αθηνών εγκαινιάζει την Τρίτη 3 Φεβρουαρίου 2009 την πρώτη ατομική έκθεση ζωγραφικής του Χάρη Περιορέλλη με τίτλο «Βουβές κραυγές».

Στην έκθεση παρουσιάζονται μέσα σε μια σειρά απο 12 τελάρα ανθρώπινες φιγούρες που «φωνάζουν».

Φωνάζουν μην μπορώντας να ακουστούν. Η παρουσία τους μας επιβάλλει το συναίσθημα μιας εσωτερικής, καθαρά προσωπικής μοναξιάς. Σε κάθε περίπτωση δεν είναι συγκυριακές φωνές. Είναι όμως φωνές που έχουν κάτι το ουσιαστικό να πουν και να προτείνουν.

Ο Περιορέλης μέσα απο μια καθαρά ανθρωποκεντρική ζωγραφική με πολλαπλές αναγνώσεις καλεί το θεατή να πλάσει τη δική του ιστορία και να αναρωτηθεί αν στα βουβά και παθιασμένα αυτά πρόσωπα μπορεί να αναγνωρίσει τη μοναξιά, την οδύνη, την πείνα, την απόγνωση ακόμη και τον ίδιο του τον εαυτό.

Ο ίδιος ο ζωγράφος σημειώνει σχετικά:

«Κραυγή… μάλλον μια βουβή κραυγή. Ενα μοναδικό συναίσθημα απουσίας, που δεν παρασύρεται από του χρόνου τη λήθη.

Ζεί μεσα μου σε ένα ξεχωριστό τόπο και χρόνο, παραμονεύοντας, θυμιζοντάς μου το κενό,τη μοναξιά.

Οσο και αν φωνάζω η κραυγή μου δεν ηχεί.

Μια βουβή κραυγή… και τότε αισθάνομαι πως η απουσία δεν γίνεται ανάμνηση.

Ζωγραφίζω για να ντύσω το κενό».

Ο Χάρης Περιορέλλης μαθητής του Χρόνη Μπότσογλου και απόφοιτος της ΑΣΚΤ ανήκει στην νέα γενιά ταλαντούχων καλλιτεχνών.

Διάρκεια έκθεσης: από 3 Φεβρουαρίου 2009 έως 28 Φεβρουαρίου 2009