Ζωγραφική
11.05.2023 – 10.06.2023
Οι τοπιογραφικές συνθέσεις του Στέφανου Ζαννή είναι βασισμένες στις προσωπικές εμπειρίες του σε γνώριμους τόπους. Τα έργα του, φιλοτεχνημένα επιτόπου στη φύση, είναι εμπνεύσεις μιας δεδομένης χρονικής στιγμής και διατυπώνουν ζωγραφικά τη διαρκώς μεταβαλλόμενη περιρρέουσα ατμόσφαιρα με τις αδιάλειπτες εναλλαγές του φωτός. Οι συνεχείς μετασχηματισμοί αποδίδονται αυθόρμητα με αναπαραστατική σαφήνεια και συγκρατημένη αφαιρετική διάθεση, ακολουθώντας τον ζωντανό παλμό της φύσης. Οι επιτόπιες καταγραφές του, από τον Αύγουστο του 2021 μέχρι σήμερα, εντός κι εκτός του κλεινού άστεως, μαρτυρούν μια ιδιαίτερη δεινότητα στο απείκασμα της φύσης. Ο Ζαννής απεικονίζει εικόνες της υπαίθρου (παραθαλάσσιους, εξοχικούς ή αστικούς χώρους) με προσωπικό εικαστικό ύφος, σύμφωνα με την αίσθηση της κάθε περίστασης και την οπτική αντίληψη της στιγμιαίας επινόησης. Εστιάζει ιδιαίτερα στη γοητεία του εφήμερου φωτός με τις αέναες χρωματικές διαδοχές και ως έμπειρος γνώστης της χρήσης του χρώματος αποδίδει δεξιοτεχνικά τις σκληρές χροιές του ηλιοβασιλέματος, τη γλυκύτητα των αποχρώσεων του απομεσήμερου, τις διακυμάνσεις του συννεφιασμένου ουρανού και τις χρωματικές αλλοιώσεις του άπλετου μεσημεριανού ήλιου. Η αφηγηματική δύναμη των έργων του μπορεί να εναπόκειται στις εύρυθμες συνθέσεις του, αλλά εν πολλοίς συμβάλλει σε αυτήν και η χρωματική του παλέτα με τα άλλοτε έντονα έως εκτυφλωτικά χρώματα και άλλοτε με τους βαθείς ή μέσους τόνους και τις απαλές χρωματικές διαβαθμίσεις. Ανάμεσα στην πανδαισία των χρωμάτων ξεπροβάλλουν οι ανθρώπινες παρουσίες πλήρως ενσωματωμένες στο εκάστοτε περιβάλλον, ως αναπόσπαστο μέρος του φυσικού κόσμου. Οι φιγούρες εμφανίζονται με τα στοιχειώδη ευσύνοπτα γνωρίσματά τους, χωρίς περιγράμματα, και αναδύονται αρμονικά στη σύνθεση, ενώ οι ανθρώπινες δραστηριότητες είναι εμφανείς και περιγράφονται αναλυτικά ή υπαινικτικά με τις αντίστοιχες προσδιοριστικές χρωματικές επιλογές. Κάθε ορατό στοιχείο στα έργα του έχει μια ενεργητικότητα και μοιάζει να μετακινείται, από τις εν κινήσει φυλλωσιές των δέντρων, τις εν δυνάμει μάζες των συμπυκνωμένων υδρατμών του ουρανού έως και τη θάλασσα που πάλλεται: «Καταπιάστηκα με την ενέργεια του ανακλωμένου φωτός πάνω στα νερά…» σημειώνει ενδεικτικά στο ημερολόγιό του, στις 13/05/2023. Η ζωντάνια, η φυσικότητα, η κινητικότητα που εκπέμπει το έργο του παραπέμπουν στις αρετές των υπαιθριστών της σχολής του Barbizon, μόνο που ο Στέφανος Ζαννής εκφράζεται με απόλυτη ελευθερία, πάθος και περισσή ευαισθησία, χωρίς επιτηδεύσεις ή εξωραϊστικές τάσεις: «Μαρίκες», 24/10/2021 «τα φώτα ήταν καθαρά και πίσω στον ουρανό εμφανιζόταν πλούσια σύννεφα σε κίνηση…και πράγματι ζωγραφίζοντας ένοιωθα πως θα είναι μια εξαιρετική ζωγραφιά… Βιαζόμουν ταυτοχρόνως να κρατήσω το αίσθημα και να ολοκληρώσω τη σημείωση. Το σύννεφο όμως ερχόταν με ταχύτητα και άρχισε να ψιχαλίζει…».
Λουΐζα Καραπιδάκη, ιστορικός τέχνης
Στέφανου Ζαννή
την Πέμπτη 11 Μαϊου 2023 στις 7:00 μ.μ.
Επιμέλεια: Λουΐζα Καραπιδάκη
Μέσα από μια σειρά έργων, ακρυλικά σε καμβά, βασισμένα σε προσωπικές εμπειρίες από βιωμένους τόπους ο ζωγράφος αναζητά και προβάλλει το στοιχείο της σιωπηλής χαράς μέσα στα πράγματα.
Από τα τέλη του Οκτωβρίου 2021 βρισκότανε σχεδόν καθημερινά στις Μαρίκες της Ραφήνας ζωγραφίζοντας εκδοχές της παραλίας και των ανθρώπων. Βλέμμα, πνοή και συναισθάνεσθαι. Την ίδια διαδικασία συνέχισε τον χειμώνα στα τοπία της πόλης.
Οπως σημειώνει η Λουϊζα Καραπιδάκη στο κείμενο που συνοδεύει την έκθεση: